Mijn bus naar Puerto Natales zou om 8:30 vertrekken, ik moest om 8 uur aanwezig zijn. Dus zette ik mijn wekker keurig om 7uur om niet te laat te komen. Maar wie deze bewuste ochtend om 7:45 in El Calafate was geweest had iets vreemds kunnen waarnemen.....
Een Blonde reus met blauwe ogen en een lichaam vol rugzakken, sprinte op zijn bergschoenen door de vroege morgen. De batterij van zijn wekker had het begeven. Maar gelukkig bleken zijn sprintcapaciteiten voldoende. De eerste grensovergang zou snel een feit zijn.
En dus is de stempel collectie een flinke impuls gegeven. Inmiddels staat de teller op Argentinië 3 Chili 2. Maar goed, aangekomen in Puerto Natales gelijk mijn reisgenoten opgezocht en boodschappen gaan doen. Eten voor 5 dagen ingeslagen. Heerlijke delicatessen als, melkpoeder, kant en klare pasta, rijst, pasta, pasta, pasta en pasta en andere langhoudbare shit. Want er ging gewammelt worden. 5 dagen lang gewammelt, zonder 1 winkel te zien. Wicked.
Dus de tas gepakt, ongeveer 95% van de inhoud in het hostel achtergelaten en de rest in gepakt. Wat ging er mee? 2 boxers 3 paar sokken 2 shirts en 2 broeken 1 slaapzak 1 tent 1 gasstelletje en 1 tandeborstel en natuurlijk de etens voorraad, ieder kreeg 1 gang. Ik mocht het avond eten rond sjouwen.
Dus na al dat gepak en gezak eindelijk de rugzak om om de wilde natuur te gaan bedwingen. En we hadden er zin in, al zingen en fluitend werd de eerste col genomen. Al waarna keurig kamp werd gemaakt om zonder bepakking de Torres del Paine te gaan bekoekeloeren. Een geweldig natuur fenomeen, drie torens die super hoog boven de rest van de bergen uit torenen.
Stiekem al voor jullie gegooglet
Echt duizelingwekkend mooi, met een keurig blauw meertje op de voorgrond. Ik zou zeggen googelen maar. En na in totaal 6 uur wandelen kwam er zo een einde aan dag 1.
Dag 2 met bepakking 7 uur door de bergen gewandeld. Erg zwaar maar erg mooi. Gelukkig werd de bepakking minder omdat er een deel opgegeten was. Economisch denken heet dat.
Dag 3 zonder bepakking een 8 uur lange bekliming gedaan ons tot in het diepst van het nationale park leidde, de franse vallei. Alweer mooi. Tsja het word nu eentonig
Dag 4 2 uur met bepakking en daarna 5 uur zonder gelopen om een gletjser te bekijken. En ook al had ik er al eentje gezien, ook deze was weer
super mooi. Zo´n gigantische ijsmuur, de ijsbergen in het meer. Jullie zullen de fotos wel zien en denken, goh weer ijs. Je had erbij moeten zijn zullen we maar zeggen.
Dag 5 2 uur wammelen om de boot terug te halen, nogmaals een fantastisch uitzicht, maar dit keer toch wel een btje heel moe.
Al met al toch maar weer een geweldige ervaring. Ja het klinkt een mooi eentonig, maar als je het zelf doet is het toch wel heel erg mooi. Dus terug in de civalizatie gefesteerd op een Picada, een geweldig gerecht waar menig scnackbar in Nederland geld aan zou kunnen verdienen. Gooi friet ranzige worst1 ranzige worst 2 ranzige worst 3 wat kaas wat ham en een biefstuk op een schaal, roeren maar een klaar is kees. Echt wel lekker!
De volgende ochtend de bus gepakt naar Rio Gallegos. Ja daar was ik al een keer geweest, en het is volledig off target, maar alle bussen gan nou eenmaal door Rio Gallegos. Een schijt dorp, de grootste stad van Patagonië met welgeteld 98000 inwoners. Maar ook de stad waar in 18blablabla Butch Casidy en the Sundance Kid een bank beroofden. Nadat zij naarArgentinië waren gevlucht een gepoogd hadden een eerlijk bestaan op te bouwen. Een plaats met historie waar ik de nacht door bracht. En ik heb zowaar iets aan deze roemrucht historie toegevoegd door mijn eerste Super Bowl in deze stad te bekijken. In een hostel vol Yanks kan je niet anders.
Na deze enerverende avond de bus naar Bariloche gepakt. Een skiresort in den andes wat me verdomd veel aan de Schweiz doet denken. Maar het duurde wel verdomme 28 uur om hier te komen. Net iets te lang voor mijn smaak. Dus op dit moment een beetje aan het chillen en bijkomen van de reis, wat gaar maakt dat je wel.
1 Vriendelijk groet aan u allen! Geniet!
