Carnaval wat doen de mensen mal

Vergeet carnaval in Rio, Carnaval in Bolivia dat is pas de echte shit.

In Uyuni speelde de eerste bandjes al waren de eerste watergevechten al te spotten. Het is hier traditie tijdens carnaval gewapend te zijn met water balonnen en super soakers om hier aandacht te vragen van de andere sexe. Grote watergevechten zijn hiervan het gevolg. Probleem is echter dat gringos ook geliefde doelwitten zijn. En dus zit ik hier tot op het bot nat mijn blog te typen. BAGGER ZOOI! Maar eerst even terug naar vrijdag morgen...

Keurig om 10 uur de Mercedes uit 1968 bestegen. Klaar voor de zeer oncomfotabele trip richting Potosi. 8 uur lang buggle piste, was goed te doen. Onderweg werd de bus versierd doro een troep indianen meisjes. Erg leuk, met ballen en bloemen etc. Carnaval! Dus ja aangekomen in Potosi overstappen op de bus naar Sucre.

En zoals ik al een paar eerder heb vermeld, het is carnaval, en dus strompelde een kneiter lamme buschauffeur de bus in startte de motor en reed 5 meter voor de motor afsloeg. Gelukkig hadden mijn wel oplettende mede passagiers toen de politie er bij gehaald die de Chauffeur keurig uit de bus werkte . Binnen 4 uur was er een nieuwe chauffeur geregeld, die ons naar Sucre ging brengen. Toen deze waarde man een hobbeltje raakt reageerde iedereen natuurlijk volledig panish. Eso chofer is borracho tambien!
Wat een avontuur.

En nu dus in Sucre. Carnaval in Sucre! Gister ochtend de erg indrukwekkende carnavals optocht bekeken. Onderwijl douchend onder waterbalonnen en scheerschuim. Maar daarna was het wel leuk geweest, wedergekeerd naar mn hostel en mn boek uitgelezen.

En op dit moment heb ik fucking schijtgenoeg van al die water balonnen, al die dronkelappen, al die cocakauwende lelijkerds die me aanklappen omdat ik blond ben. Stuck in fucking Sucre, geen bussen tot dinsdag en 1 groot feest om me heen. MAAAK ME GEEEK!