zondag, november 27, 2005

Jaloersmakende verhalen en fotos

Op een mooie zondag middag zit ik met een lichte kater in een internetcafé om nog maar wat jaloersmakende verhalen het hollandse omniversum in te slingeren.

Om te beginnen stond er toen ik vrijdag avond thuiskwam zomaar ineens een rugzak voor mijn kamer. Ja waarde lezer je gelooft het niet maar het is iberia gelukt om me mijn tas te bezorgen.

Een goed begin wat verder begon met een braziliaans diner met een paraguayaanse potentiele huisgenoot van Japser. Rond 2 uur zaten Jasper en ik heerlijk van onze caraprinha te genieten terwijl onze Paraguayaanse tank vrolijk door ratelde. Niets van aan trekken, gewoon genieten.

Toch moet hier wel een kantekening bij. Wij genieten hier heerlijk als toeristen, maar zo´n avondje op een terrasje laat zien dat de crisis hier in 2001 wel echt kneiterhard heeft toegeslagen. Om de 5 minuten komen er straat verkopers langs. En in elke vuilnisbak staat iemand te wroeten. Zwerver lopen hier met gigantische handkarren rond waar ze afval op sorteren en recyclen, hun enige bron van inkomsten. Ja wij hollanders hebben het maar goed.

En al helemaal hier in Argentinië. Want genieten schrijven we hier met een hoofdletter G. Zo belandde Jasper en ik hier gister na omzwervingen langs 2 ruk feesten op het mooiste feest waar ik ooit geweest ben. In hartje San Telmo staat een heel duur flat gebouw. op de bovenste verdieping van dat flat gebouw is een geweldig penthouse. En boven dat penthouse zit een fucking geweldig dakterras. En ja waar kan je zon fucking geweldig dakterras anders voor gebruiken dan fucking geweldige feesten geven. En dus gebeurede.

Dakteras met geweldig uitzicht over BsAs

25 graden

Geweldige muziek

Geweldige mensen

Geweldige sfeer

Zonsopkomst boven de geweldige stad, in je korte broek en matching Flip Flops, met een koude Quilmes. Wat wenst een 19 jarige ex scholier uit Holanda nou nog meer?

Foto´s en filmpjes (lukt niet) posten.

Mulder Feestbeesten

Bocasfeervak

Argentijnscoureurs tijdens hun dagelijkse routine

zaterdag, november 26, 2005

Even een momentje van respect...

Voor mijn geliefde vriend Mark de Vos.
Hij zou vandaag 19 worden.
En het is m nog gelukt ook.

gecondoleerd

Friday Night....

Vrijdagavond dikke chill BsAs.

Weinig nieuws te melden behalve dan dat ik mn fucking tas nog steeds niet heb. En dat ik maar dik aan het kleren kopen ben geslagen (Iberia betaald toch). We zijn uiteindelijk niet naar de wedstrijd gegaan woensdag, tsja kan niet alles hebben he.

En ohja tis erg warm hier in Nederland. Ik baal er erg van dat ik de nederlandse sneeuw mis. Maar nu maar eens gaan eten. 22:00 een beetje vroeg ik weet het...

Ja waarde lezers het is nog steeds goed leven hier

woensdag, november 23, 2005

Een hopelijk begrijpelijk verhaal

Hehe lekker ontspannen en alle tijd even bijkomen in het lokale internet café, moet kunnen dacht ik zo.

Excuses voor mijn vorige verhaaltje, uit verscheidene reactie is gebleken dat het enigzins moeilijk te volgen was. Maar nu ik lekker chill ben zal ik het rustiger en uitgebreider en ook hopelijk uitgebreider doen.

Ik begin maar bij zondag, toen ik, zoals eerder gemeld, naar de voetbalwedstrijd Boca Juniors - Velez Sarsfield ben geweest. La Boca is de getto van BsAs, daar woont het uitschot van de stad en heersen gangs. Van die gasten met tatoeages in het gezicht, je snapt het wel. nou en Boca Juniors is dus de lokale voetbalclub. En om aan te geven hoeveel de Bocaianen van hun clubbie houden 80% van die gezicht tatoeages zijn het logo van hun Club. Het zijn dus echt extreem arelaxte bazen. Dat wisten ik en jasper wel. Maar ja wij wisten niet dat hun tribune de Populares heet, en wij wisten ook niet dat daar Buitenstaanders niet echt heel welkom zijn. We wisten wel dat het sfeervak van FC Zwolle toch niet iets minder sfeer had. Dus kochten wij voor 14 peso een kaartje voor de populares.
En man dat hebben we geweten, in positieve zin dan. Zingen Schreeuwen Dansen Springen Man man. Shit ik heb nog nooit zulke gepassioneerde fans gezien. Echt geweldig de hele wedstrijd door trildehet stadion letterlijk van het gefeest. ECHT de hele wedstrijd door werd er gezongen en geschreeuwd en gesprongen en ook echt super energiek. Het was duidelijk dat de club het enige positieve in de levens van de populares bewoners is want na elk goal werd er zo geschreeuwd en gefeest, ik heb eerlijk waar nog nooit zulke zielsgelukkige gezichten gezien als toen boca scoorde. Echt een geweldige ervaring
Helaas hebben wij de goals niet gezien, wij stonden namelijk laatste rij en op de tribune boven ons hingen spandoeken die keurig ons zicht belemmerde zodat we maar 1 helft zagen, en natuurlijk was dat niet de helft waar het de hele wedstrijd door dominante Boca scoorde. Nee dat was erg balen, maar ja de ervaring was voldoende echt geweldig.

(Ja dat flimpje lukt nog niet echt maar we blijven proberen maybe volgende post)

Tsja en dan is het nog dik mogelijk dat ik er vanavond weer zit, voor de Copa libertadores (de Zuid Amerikaanse Champions Leaugue) Tsja, je moet toch wat he

En dan maar over Rob mijn huisgenoot. Rob er zijn twee opties voor Rob, of hij is zo´n patalogische leugenaar die geen waar verhaal kan vertellen, of hij is het naiefste gozertje dat ik ken. Dat verhaal van de Lamborghini (zie vorige post) had hij gehoord van een gast, een gast die Rob ontmoet had en een paar keer meer gepraat had. Deze gast (we noemen hem ñ) gaf Rob tips over reizen in Brazilië, en vervolgens betaalde rob hem hiervoor. Vreemd he, ja probeer zo´n verhaal maar eens zonder grote ogen aan te horen. Maar deze ñ zat dik in de shit volgens rob en ging het land uitgezet worden en had geen geld en dus vond Rob dat hij hem moest helpen. Ondertussen had deze ñ wel de moeite genomen om naar Uruguay af te reizen en zijn goede vriend Guus Hiddink te ontmoeten en 2 weken lang te feesten met het Braziliaans eftal. En onze waarde vriend Rob geloofd deze Bullshit echt. Hij komt verder ook heel labiel over en heeft gewoon een beetje problemen met zijn fantasie. Japser en ik twijfelen dus enigzins aan het bestaan van deze ñ.

Volgens mij word dit verhaal een beetje een geval van je had er bij moeten zijn.
Maar het komt erop neer dat het gewoon niet chill is om met een labiele persoonlijkheid in huis te wonen die alleen maar onzin uitkraamt. En die je toch ook wel wil helpen maar die zich gewoon busten laat naaien. Of ons gewoon bewust aan het voorliegen is.

Tsja dit maakt de zaak niet veel duidelijker he?
Nee dat dacht ik al. vandaar deze
.

Verder ga ik tegenwoordig naar School aqui, wat hier aqà is. Ik leer hier dus overduidelijk Argentijns in plaats van Spaans. Zo worden alle LL SH klanken Sho Soy in plaats van Jo Soy. Spaans sprekenden voelen mijn vibe wel.
Naja verder zit ik dus in de klas met 2 Ieren die niet zo veel taaltalent hebben maar het wel proberen en ook wel aardig zijn. Maar ik heb toch het gevoel dat ze ons een beetje afremmen. En er zit nog een Nederlands gast in mijn klas. Die zoals ik al eerder melde zichzelf heeeeeeeeeeeel interessant vind, zo was het eerste wat hij me meldde dat hij hier een appartement van 500 $ US dollar had gehuurde en verder heel vaak duur uit eten ging en zich misschien wel voor de beste sportschool van Zuid Amerika ging inschrijven
Get The Picture?
Niet echt heel chill dus. Want iedereen weet ook dat er meestal heel zielige persoonlijkheidjes achter dat soort mensen schuil gaan. Maar ja volgende week een andere groepje als het goed is.
Dan hoop ik bij een relaxte Australiër en een Nieuw Zeelander in een groepje te kome die ik in het hostel ontmoet had toen ik daar vrijdag sliep.

Goh maar of ik ook leuke dingen mee maak? een lijstje van lekkermakende activiteiten

- Elke avond een halve kilo biefstuk eten, met 695 cm3 (kubieke centimeter de standaard maat hier) Quilmes erbij

- Tussen de middag Empañadas eten

- 35 graden overdag

- 25 graden ´s nachts

- Om 8 uur ´s avonds weg dutten in een hangmat op mn balkon naar je iPod luisteren en om 10 wakker worden om te eten

- Argentijnen

- ARGENTIJNSEN

- Björn mn zweedse roommate, die wel spoort en van Kent houd

- 0,00000000000000 zorgen aan je kop hebben en je dat realizeren terwijl je in je hangmat chillt en te chile muziek luisterd

- Een heerlijk leven lijden in een geweldige stad

Genoeg,
jullie zijn zeker en vast Jaloers

Nu snel terug naar Rob die op Tas wacht staat. Want vandaag zou eindelijk de grote dag worden. Eindelijk mijn eigen tas terug. en het wordt tijd.

en ohja een nieuw onderdeel van mijn blog
De Soundtrack van de dag, voorlopig ga ik alleen namen posten maar als het goed is kan ik ze straks ook uploaden.


Anyway de soundtrack van vandaag
Irresponsable van Babasónicos

DE band van Argentinië en erg goede muziek. Veel succes met downloaden.

dinsdag, november 22, 2005

En nog steeds Jaspers boxers

Dinsdag middag twaalf uur en ik draag verdomme nog steeds japers boxers. VLIEG ALLEMAAL IBERIA!!
jaja ik begin een beetje gefrustreerd te raken, maar vandaag komt mijn tas dan echt eindelijk, als ik iberia moet geloven. Stelletje gettos die het zijn

Maar ja ik heb veel te vertellen en weinig tijd(ik heb nu pauze van school)

Maar Boca was de bom, we zaten op de Populares (14 peso gedeelde door 3,8 voor euros geen fuck dus). En als je ergens niet moet zijn als toerist is het wel op de populares, ja wisten wij veel. Dus wij hebben er maar vol van genoten. En damn wat was dat de bom. Op de populares krijg de je alleen de echte boca expericience en dat hebben we geweten (en dat alles in zeer positieve zin). Ik zal straks een filmpje proberen te posten wat Jasper gemaakt heeft. Het is eigenlijk niet met woorden te beschrijven.

Verder ben ik er achter gekomen dat roommate Rob niet een ontspoorde ITer is. Maar gewoon een extreem labiel jongetje van 29 die echt niet helemaal spoort en waar ik eigenlijk heeeelemaal geen zin in heb. Maar ik kan het niet etisch niet verantwoorden om het niet proberen te helpen. Zoals is Rob er bijvoorbeeld van overtuigd dat er zilvergrijze Lamborghini met nederalndse kentekens in Ciudad de Est (een van de meest afgelegen plaatsen van dit continent) rondrijden. en ik maak geen grapjes. Maar ook hier zal ik nog een keer over uitbreiden.

Nu eerst maar een paar empañadas eten en terug naar mijn klasje. Waarin zich 2 apatische Ieren bevinden het ww zijn (ser) niet kunnen vervoegen nog uitspreken. En een Nederlanse arie die zichzelf veeeeeeeeel te fucking interessant vind en veel te veel geld heeft. Terwijl ik dacht bij een chille Aussie en een Kiwi terecht te komen. een beetje een bummer maar ik kom er wel over heen. Want waarde lezers, wat is het Argentijnse leven mooi.

zondag, november 20, 2005

Rugzakken en homo´s

De vorige post was wel verdacht kort natuurlijk. Hierbij zal ik alles opbiechten...

Na vrijdag ochtend lekker geland te zijn in Madrid werd mij geadviseerd om maar iemand van Iberia aan te spreken om te vragen waar ik naar Buenos Aires kon vliegen. Alle behulpzame Iberia medewerkers antwoorden op mijn vraag met het antwoord No is here sir, tank you (I´m from Barssssssselona you know) Gelukkig hebben ze in Madrid een erg handig borden systeem waar alle vluchten staan aangegeven. Behalve die van Iberia. Zo kon het dus gebeuren dat ik eerst het hele vliegveld heen en weer ben gelopen voor dat ik om 11:58 op mijn stoel kon ploffen. Het vertrek stond gepland voor 12:00. Lekker ontspannen begin van de reis.

Gelukkig had ik de eer om in het vliegtuig de eer om naast een befaamde Argentijnse ex voetbal prof plaats te mogen nemen, zijn cariere in het kort: 2e divisie Argentinië, 1e divisie argentinië, Landskampioen ....... van Ecuador. Reserve spits van Maritimo, 2e divisie Portugal en spits van Napoli, 1633e divisie van Italië, maar natuurlijk wel de exclub van D10s, el Diego. Waar natuurlijk wel nadruk opgelegd moest worden.

Een samenvatting van de 13 en een half uur durende vlucht: hele mooie Stewardessen, hele lelijke stewardessen, Chagerijnig stewardessen. 1 warme maltijd, 1 bakje sla, 1 slechte film(maar van een acceptabel niveau: cinderella man) en de slechtste film die ik ooit gezien heb. Over mensen die naar de ruimte gingen en daar genetisch veranderd werden en ineens ultra stretch lichaamsdelen hadden of onzichtbare konnnen worden. Plus puntje was echter Jessica Alba die de hoofdrol vertolkte. Dikke 5+ dus voor deze reis.

En toen was het dan eindelijk zover. BUENOS AIRES en oh mijn god (excuse me french) wat een waus gevoel, shit wat een heerlijkheid en vrijheid, de grijns was echt niet van mijn gezicht te slaan. Al helemaal niet meer toen ik op mijn immigratie formulier in MOEST vullen wat mijn verblijfsaders was, waarop ik tegen de beabmte zei I dont know. Waarop hij zei, Write that down. Aldus geschiedde, dus mochtten jullie me op willen zoeken pak een willekeurige taxi en zeg I don´t know, he will know.

Bah wat een flauwe anekdote eigenlijk. Maarja.

Het echt avontuur begon pas bij de bagage band, want na 2 uur misten er nog 80 koffers, waaronder die van mij. Hier werd heerlijk Argentijns op reageert wat inhoud dat er niet op gereageerd word. Dus stonden er 80 mensen voor 1 bureautje in de ¨rij¨. wat blijkbaar een andere betekenis heeft dan ik gewend ben. Maar ik maakte me op dat moment (2 uur na landing) meer zorgen om neef Jasper die me op zou staan wachtten. Ik betwijfelde of hij net zoveel geduld zou hebben als ik en dus of ik wel een slaapplaats zou hebben.
Gelukkig kwam ik 2,5 uur na landing de deur uit en daar stond Jasper, met taxichauffeur, mij op te wachtten. Mijn grrrrrijns was inmiddels weg.

Dus kwamen wij om 12:15 locale tijd, veel te laat Nederlandse tijd aan bij het hostel. Prima shit 1 kamer 2 bedden, nix aan de hand. Maarja toen moest er nog gegeten wat geen probleem is alhier, de stad komt hier pas rond 1 uur tot leven heb ik me laten vertellen. Dus stapte ik een Jasper vrolijk een bomvol restaurant binnen, alwaar wij voor 40 pesos met zijn 2en dik biefstuk met friet sla 2 liter bier en een gratis limoncello hebben genuttigd. Na 26uur actief lag ik dus eindelijk in mijn nestje, maar wel in BsAs!

Vanochted wakker geworden en nog een keer absurd goedkoop ontbeten en gelunchd. In Palermo Viejo, mijn nieuwe Barrio. REPRESENTE!! A MI GENTE.
Dus daar maar eens mijn Appartement opgezocht. Echt extreem Prima, Lucia mijn gastvrouw, was niet aanwezig dus ik werd binnengelaten door mijn Nederlandse huisgenoot Rob. Of een gefilpte IT´er die er eindelijk achter kwam dat een leasebak en een Vinex woning niet alles in het leven is, of gewoon een rare knakker. Prima gast hoor en er woont ook nog een Zweedse gast genaamt Björn, maar die was erniet. daar ga ik straks dus lekker tukken in een prima kamer.

Daarna met Jasper naar el Plaza de Mayo. Hier vond het jaarlijkse Gaypride plaats, niets vreemds voor ons Homogezinde Hollanders, maar hier in het Ultiem gristelijk conservatieve Argentina een happening MET protesterende exnazi´s en heel veel ME. Na een tijdje begon er wat gezongen te worden rond ons heen,niet al te vriendelijke sfeer. Op een gegeven begonnen de naZionalisten wat flesje naar de overkant te gooien en vice versa. De ME sprong ertussen dus het kwam niet tot een handgemeen. Maar gelukkig had de Rechterkant een flink doos stevig vuurwerk mee die keurig over de ME heen werd gegooid. Ik heb nog niet vaak een plein zo snel leeg zien stromen. Maar gelukkig viel het allemaal wel heel erg mee. Meer provoceren(na het vuurwerk kwam iedereen terug) en niet echt doen. Maar ja Jasper en ik hebben er mooi wel een TV interview aan over gehouden. Want wij kwamen uit Nedereland en daar weten ze WEL hoe ze met homo´s moet omgaan.

Al met al dolle pret in BsAs. 21:08 en zo maar eens wat gaan eten. Genoeg avontuur voor 24 uur dacht ik wel. En dan te bedenken dat het morgen pas ECHT fucking los gaat. Fuck wat heb ik hier zin in

BOCA JUNIORS - VELEZ SARSFIELD

De top van de Argentijsne competetie, fucking mooi, hoop ik dan.

Anyway genoeg geluld Jasper wil weg en ik wil eten

zaterdag, november 19, 2005

Mooie Luchten in Mooie Luchten

Zo dan, daar zit je dan

Buenos Aires fo sho, iedereen mag het weten. Even een quickie want ik heb eigenlijk nu een afspraak met mn Gastvrouw. Maar alles is prima denk ik. In ieder geval is het hier warm genoeg om in je blote kont met de deuren open en zonder deken te slapen. straks wat uitgebreider

woensdag, november 16, 2005

Nog 2 Dagen en een echte Post

Zoals beloofd ga ik nu maar eens serieus posten in plaats van onzinnig opsommen hoeveel dagen het nog duurt. Nou nu nog 2 dus, ja eigenlijk 1,5. Maarja waar hou ik me op dit moment zoal mee bezig? Op dit moment met een post typen voor mijn blog, maar verder met voorbereidingen treffen voor mn grote reis. Zo ben ik vandaag nog op tournee geweest om mn laatste onzin shitjes als toilettas riem en rugzak te kopen en afscheid te nemen van mijn oma. En de afgelopen 3 dagen zijn niet veel anders geweest, in kruipruimtes duiken om een besteksetje op te duikelen en dat soort ongein. En gister met mijn vader een verlichtinde conversatie gehad over wat mee te nemen, wat mij op het idee bracht om bijvoorbeeld een besteksetje mee te nemen. Maar ook neem ik voorbeeld een opvouwbare afwastijltje mee (wie heeft het niet liggen op zolder??) je weet immers maar nooit en het is niet veel groter dan de knijperloze waslijn die ik inmiddels ook tot mijn inventaris mag rekenen.

Vrijdag als jullie allemaal lang en breed in bed liggen land ik dus in de beloofde stad Buenos Aires waar het op dit moment tropisch warm is en waar naar verluid nooit regent als er Mulders op bezoek komen. En waarschijnlijk komt hier vrijdag als ik al lang en breed in een Boeing van Iberia zit mijn ter reparatie opgestuurde iPod aan. Ik beschouwde het al als de grootste gok van mijn leven om hem op zo'n korte termijn nog op te sturen. En nu blijkt het dus inderdaad verkeerd uit te pakken. dikke pech, ja zeker Want eens een iPod altijd een iPod. Gelukkig stelt mijn vader zijn iPod mini ter beschikking, zodat hij mijn echte iPod in gebruik kan nemen. Zo zie je dus dat grootste gokken van je leven niet altijd goed uitpakken. Nou maar hopen dat de twee na grootste gok van mijn leven wel goed uit gaat pakken. Jullie zullen er de komende tijd op deze site allemaal getuige van zijn....



PS. Als je een comment plaatst wees dan wel zo aardig om je naam er bij te zetten anders weet ik noooooooooooooooit wie ik moet bedanken voor al die complimentjes en steun betuigingen die jullie gaan posten

dinsdag, november 15, 2005

Nog 3 Dagen

en morgen een ECHTE post

maandag, november 14, 2005

Nog 4 Dagen

Nog Maar 4 Dagen

Nog Maar 4 Dagen


Nog Maar 4 Dagen



Nog Maar 4 Dagen

zondag, november 13, 2005

Nog 5 Dagen

Nog maar 5 dagen

Nog maar 5 dagen


Nog maar 5 dagen



Nog maar 5 dagen




Nog maar 5 dagen